Honda 4-takt forum

Wat later dan anders, maar ik snakte naar een douche.
Einde dag 3 rustndust, klim etappe. 217km, 1048 hoogtemeters, helse klimmen, bijna kokende olie, maar ook geweldige afdalingen. Het mooiste om te zien was hoe Ruben het rijden in de bergen leert. Steeds beter bochten aansnijden om zo meer gang te houden om weer omhoog te komen. Supertrots op dat kind.
Net super lekker gegeten bij pizzeria ristorante la calabria in Gedern. Echte italiaanse keuken door italiaanse mensen. Superkwaliteit.
Nu ff nababbelen met limburgs drinkwaoter, lekker. ( hj)......
Morgen nog niet bekend, maar het schijnt een offroad etappe te worden.....edit, 194km met goede offroadstukjes. Ben benieuwd. Zo kort voor de fibish gaan we niet meer opgeven..

Dag 4, rustndust rally. Heerlijk geslapen, wel kort maar zo heerlijk vast. Op het program vandaag 193 km met als extra wat offroad........ gewoin doen. Ff ontbijten en we zijn weer los...

Jah, en dan lig je opeens in een rettungswagen. Door bos, schaduw icm zonnebril freeskant niet gezien. Elleboog en schouder goed wat behang eraf en sleutelbeen gebroken. Heb besloten om naar huis te gaan en daar geoppereed te worden. Balen, maar ook heel blij dat Ruben die kant gemist heeft en niks heeft. Net opgehaald en 2 uur rijden naar de camping zodat we mij en materiaal naar Nederland kunnen brengen.

Einde dag 4, rustndust rally........ dat zou het moeten zijn. Heel graag had ik willen schrijven dat we een superstart hadden, gecrosst over weilanden, gestuiterd over bergpaden, weer lekker gegeten ergens, lachen ovet kapotte kabels en verbrande koppelingen.....

Nee, het einde rustndust rally voor mij. Onderweg naar huis, al denk ik dat het de hap gaat worden, bijna 3 uur autorijden doet me niet goed.
Lichamelijk is het kapot, mentaal ben ik kapot.
Balen over wat er gebeurd is, dat Ruben dit voor zich zag gebeuren, dat ik de beleving niet kan afmaken, dat ik Ruben voor mijn gevoel in de steek laat nu....
Maar ook goede dingen, dat Ruben met zijn 16 jaar meteen wist te handelen, en juist te handelen, dat de ambulance er zo rap was, dat Kyran en ik al snel behandeld waren in het ziekenhuis, en ook snel door mededeelnemers werden opgehaald, dat ik ondertussen zoveel support kreeg van jullie en hulp aangeboden ach dat deed me zo veel.
Waar ik eigenlijk nog het mooiste vind? Ruben rijd door, superkind, hij rijd morgen met de " teletubbies" mee, die zouden hem wel begeleiden. Maak het af jongen, voor ons allebei.

Op het moment jank ik om alles, dit hele bericht zit te snikken, snotteren en tranen weg te poetsen. Hopen dat ik snel wordt geopereerd en genees, wat dan overblijft zijn de krassen op mijn brommer, die krijg ik wel weg, en de herrineringen van deze superrit.
Volgend jaar weer? Met wat aanpassingen echt wel. Kan mijn nieuwe vrienden toch niet alleen laten gaan...

Organisatie, heel heel hartelijk bedankt, en ....
Folgjend jier bin ik der wer

Waar het ene avontuur stopt, gaat een amder weer verder....... zet em.op Ruben, voor team hoerensnelle brommers

Zo.... dag 4 van de Rust N Dust Rally toch een raar eind.... je pa naar het ziekenhuis en degene die achter je reed, pap gebroken sleutelbeen en is nu weer thuis. Zelf heb ik gelukkig niks en heb ik snel kunnen handelen voor mijn vader en kyran. Binnen 10 minuten ambulance, veewagen gebeld foto's gemaakt van de situatie. En Binnen 10 minuten waren er 2 ambulances waar ik echt heel blij mee was.

Het is toch raar je bent lekker aan het rijden en je ziet je vader onderuit gaan en de jongen achter je en jij rijd eigenlijk gewoon nog ik heb alles gezien en heb me vader zien vallen ben meteen gaan remmen had een blokkerend achterwiel en ben heel blij dat zo afgelopen is. Ik heb wel besloten de rit uit te rijden, niet voor mezelf maar voor ons ons team. Toen ik me vaders brommer rijdend had en er een stukje op reed had ik weer beetje vertrouwen er in en wilde gewoon heel graag ervoor gaan. Ik zorg ervoor dat we de finish halen.

Hou van jullie pap en mam en mam neem aan dat je dit leest zorg dat pap zich rustig houd en goed hersteld en dat hij niet stiekem verder gaat beunen
Hou van jullie

Hoop dat alles helemaal goed komt! Houd je taai en we gaan er samen voor!

En we zijn onderweg! Super leuke groep lekker rustig rijden heb veel vertrouwen in me brommer meer dan verwacht



Edit door mij;
Vanmorhen naar het ziekenhuis geweest, nieuwe fotoos gemaakt en het moetgeopereerd worden. Woensdag ben ik asm de beurt. Lekker paar dagen spacen op painkillers.......
Ruben rijdt met een groepje mee, wel een stuk rustiger asn. Daar rijd ook die ene sticketbomb C mer, hij is daar helemaal weg van. Zit zeker ieder kwartier te kijken of ie een upfate heeft

Beterschap! Knap klote maar goed om te lezen dat er een verantwoordelijk iemand naar je omkijkt. Gezien je spelling doen de medicijnen hun werk.

Dat ze boel maar weer goed recht mogen zetten bij het schadeherstelbedrijf

Beterschap.

Doe het maar ff, op de brommer, 16jaar, 2 maanden je rijbewijs, in 6 dagen, door Nederland, Belgë, Luxemburg, Duitsland en weer Nederland, dik 1100 kilometers, je vader voor jr zien crashen, en een mederijder achter je, hulpdiensten gebeld en dan toch willen finishen.....
Dan ben je geen mens, dan ben je übermensch.......

Rubens lsatste nericht..
Einde dag 5 Rust N Dust Rally... normaal maakt Freddy Roosengarten de dag verslagen maar nu neem ik het over.

Dag begonnen en lekker gereden ging allemaal niet zo snel. Toen ging van de batavus de koppelingskabel stuk en de bougie. Na dat allemaal gefixt te hebben ging het allemaal goed en heb ik echt een super rit gehad met veel vertrouwen in me brommer.

Met de gedachten ik wil hem met me pa uit rijden ben ik gaan denken en heb ik bedacht om met tiewraps me telefoon op me.brommer te maken en en video te bellen met pap om toch samen te finishen. Heb heel veel steun van iedereen gekregen en hulp om hem mee te nemen de laatste 3km

Ik bedank heel team Rust en dust 2022 en floris en April voor alle steun en dat ik met jullie meemocht en jullie me mee op sleep touw wilde nemen

Op naar volgend jaar!

Hoe dan ook: goed verhaal, zoiets maak je een keer mee. Pech van de val, maar gelukkig leeft iedereen nog en over een paar weken is dat sleutelbeen zo goed als nieuw. Volgende keer gewoon weer op pad gaan. Dit zijn de dingen waar het de rest van je leven over gaat.

Beterschap!

Super tof om te lezen! Wat een rit , mijn complimenten.

Dan zet ik toch jou rit ook weer even op de kaart hoor:

viewtopic.php?f=99&t=33966


Gr. Wim.

Een maand verder....... een maand pas, voor mij lijkt het maanden.
Het sleutelbeen is gefikst, al bleek wel dat het een dubbele was, er was gewoon 3cm tussenuit gebroken..
Nu nog 2 weken wel bewegen, niet belasten. Dan controle en foto's of het ok is, dan mag ik weer opbouwen. Merk wel dat de schouder en bovenarm flink geleden hebben, volgens de chirurg een zeer zware kneuzing..
Helaas na de operatie is er een complicatie opgertreden, trombose in de arm, diep veneuze tromobse oftewel de binnenwand van de ader beschadigd en dicht geslibt. Dus nu zwachtelen om zwelling van de arm onder controle te houden tot mojn armkous klaar is, die ik dan nog zeker 6 maanden moet dragen. Daarbij nog om te beginnen 3 maanden bloedverdunners om de klont te laten oplossen. Nooit verdiept wat trombose was, dacht dat is een oudemensendingetje, maar nu, sjeeeee, risico op longembolie, hartinfarct en tia.......

Äls het meezit ben ik over 5 weken weer in shape om te mogen werken, dan heb ik dus 2 maanden thuis gezeten, en dan nog zeker 5 maanden gevolgen ervan, gewoon gevallen met de brommer, 50kmh.

Pittig, succes er mee!